Astragalus meridionalis

بازدید: 55 بازدید

Astragalus meridionalis

حمیده جوادی و پروین صالحی شانجانی

بانک ژن منابع طبیعی ایران، موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران

تاریخ انتشار مرداد 1400

ویراستاران علمی: ولی الله مظفریان و معصومه ایزدپناه

 

رفتار انبارداری بذر

تيپ ذخیره‌سازی ارتدوکس (بذوری که قابلیت خشک‌شدن را دارند) است. پس از کاهش رطوبت نسبی بذر به میزان 15-20% قابل نگهداری در دمای  °C20- است.

 

نیازهای جوانه زنی

بذر دارای خواب بوده و این خواب مربوط به پوسته غیرقابل نفوذ بذر (خواب فیزیکی) و مواد بازدارنده جوانه‌زنی در داخل بذر (خواب فیزیولوژیکی) می‌باشد. برای حذف پوسته غیرقابل نفوذ نسبت به آب و گاز، از روش‌های مختلف سمباده کشی، تیمار اسید‌سولفوریک غلیظ، استفاده از آب داغ و .. (اسکرافیه کردن) می‌توان استفاده کرد. برای حذف خواب فیزیولوژیکی بذر، استفاده از تیمارهای سرمادهی مرطوب (استراتیفه کردن) به مدت 14 روز، امواج فرا‌صوت و برخی هورمون‌ها (اسید‌جیبرلیک 100 ppm) موثر است. بهترین روش برای حذف پوسته بذر استفاده از سمباده و حذف خواب فیزیولوژیکی تیمار سرمادهی به مدت 14 روز در دمای 4 درجه سانتی‌گراد می‌باشد. سپس بذور در دمای ثابت 20 درجه سانتی‌گراد یا دمای دمای متناوب 25 درجه سانتی‌گراد (16 ساعت روشنایی) و 15 درجه سانتی‌گراد (8 ساعت تاریکی) سبز می‌گردند.

 

مورفولوژی

میوه: نیام، دو حجره‌ای، داسی شکل.

اندازه میوه: طول: 8 میلی‌متر، عرض: 6 میلی‌متر.

بذر: بیضوی تا کلیوی ، سطح بذر ناصاف، ناف فرورفته، گرد. زرد آجری تا قهوه‌ای روشن با لکه‌های قهوه‌ای و یا بدون لکه.

اندازه بذر: طول: 5/52-5/19 میلی‌متر، عرض: 3/70-3/59 میلی‌متر در نمونه بذر رامهرمرز، خوزستان با وزن هزاردانه 16/4 گرم که در سال 1390 توسط حسن‌زاده، غافلی، محمدی و هویزه جمع‌آوری شده و نمونه کاشته شده آن توسط سیدرضا صفوی با شماره وچر105651 شناسایی شده است.

وزن هزار دانه: 16/4-15/6 گرم.

 

ویژگی‌های زیستی

فرم رویشی گیاه: علفی چندساله، ایستاده، در قاعده چوبی.

نوع گل‌آذین، گل و مکانیسم‌های گرده‌افشانی: گل‌آذین کروی، متراکم. گل‌ها دوجنسه، پنج قطعه‌ای زیگومورف، کاسه استکانی، پوشیده از کرک‌های نرم متراکم کوتاه و بلند. جام زرد بدون کرک. گیاه تک‌پایه، دگرگشن. گرده‌افشانی توسط حشرات و باد صورت می‌گیرد.

دوره زمانی گلدهی: فروردین تا اردیبهشت

دوره زمانی رسیدن بذر: اردیبهشت تا خرداد

عامل پراکنش بذر: عامل پراکنش وزن بذر است.

پراکندگی جغرافیایی: جنوب‌غرب و جنوب.

پراکندگی در ایران: جنوب غرب، جنوب و مرکز. کهگیلویه و بویراحمد، فارس، هرمزگان، خوزستان، کرمان و بوشهر.

 

گیاه‌شناسی

تیره: Papilionaceae

جنس:Astragalus

گونه: meridionalis

نام فارسی: گون

 

 

منابع و پیوندها

.Asri, Y. 2012. Range Plants of Iran, Vol. 2: Dicotyledons. Research Institute of Forests and Rangelands Publication, 530 pp

.Baskin, C.C. and Baskin, J.M.1998. Seeds: Ecology, Biogeography, Evolution of Dormancy and Germination. Academic Press, San Diego

.Bewley, J.D. 1997. Seed germination and dormancy. The plant cell, 9: 1055-1066

Bakhshandeh Faraj-pur, A. 2014. Investigating the possibility of increasing the germination of several species (Astragalus) using various methods of dormancy in order to multiply massive and regenerate rangelands. Master’s thesis, University of Kashan, Faculty of Engineering

Kožuharova, E. and Firmage, D. 2007. On The Pollination Ecology of Astragalus alopecurus Pallas (Fabaceae) in Bulgaria. Tome, 60(8): 863-870

Kožuharova, E., Tzvetanova, V. and Firmage, D. 2010. Seed germination and seedling development of two rare Astragalus species (Fabaceae). Phytologia Balcanica, 16 (1): 51-56

Maassoumi, A.A. 2017. Flora of Iran, No.43: (Papilionaceae: Astragalus I). Research Institute of Forests and Rangelands Publication, p. 72

.Mozaffarian, V. 2012. A Pictorial Dictionary of Botany. Farhange Moaser publisher, 1088 pp

دسته بندی دسته‌بندی نشده
اشتراک گذاری
نوشته های مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

ورود به سایت