نویسنده: navidcod 
Astragalus macrourus Fisch. & C.A.Mey
حمیده جوادی و پروین صالحی شانجانی
بانک ژن منابع طبیعی ایران، موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
تاریخ انتشار مرداد 1400
ویراستاران علمی: ولی الله مظفریان و معصومه ایزدپناه
رفتار انبارداری بذر
تيپ ذخیره‌سازی ارتدوکس (بذوری که قابلیت خشک‌شدن را دارند) است. پس از کاهش رطوبت نسبی بذر به میزان 15-20% قابل نگهداری در دمای °C20- است.
نیازهای جوانه زنی
بذر دارای خواب بوده و این خواب مربوط به پوسته غیرقابل نفوذ بذر (خواب فیزیکی) و مواد بازدارنده جوانه‌زنی در داخل بذر (خواب فیزیولوژیکی) می‌باشد. برای حذف پوسته غیرقابل نفوذ نسبت به آب و گاز، از روش‌های مختلف سمباده کشی، تیمار اسید‌سولفوریک غلیظ، استفاده از آب داغ و .. (اسکرافیه کردن) می‌توان استفاده کرد. برای حذف خواب فیزیولوژیکی بذر، استفاده از تیمارهای سرمادهی مرطوب (استراتیفه کردن) به مدت 14 روز، امواج فرا‌صوت و برخی هورمون‌ها (اسید‌جیبرلیک 100 ppm) موثر است. بهترین روش برای حذف پوسته بذر استفاده از سمباده و حذف خواب فیزیولوژیکی تیمار سرمادهی به مدت 14 روز در دمای 4 درجه سانتی‌گراد می‌باشد. سپس بذور در دمای ثابت 20 درجه سانتی‌گراد یا دمای دمای متناوب 25 درجه سانتی‌گراد (16 ساعت روشنایی) و 15 درجه سانتی‌گراد (8 ساعت تاریکی) سبز می‌گردند.
مورفولوژی
میوه: نیام، تخم‌مرغی، دو حجره‌ای، پوشیده از کرک‌های بلند ابریشمی زرد رنگ و کرک‌های ریز نمدی در بخش شکمی برجسته و محدب و در بخش پشتی مسطح و قایقی یا شیاردار.
اندازه میوه: طول: 10 میلی‌متر، عرض: 4 میلی‌متر
بذر: کلیوی شکل، ناف گرد، سطح بذر ناصاف، براق، زرد تا قهوه‌ای روشن با لکه‌های قهوه‌ای رنگ.
اندازه بذر: طول: 3/68 میلی‌متر، عرض: 2/75-2/5 میلی‌متر در نمونه بذر سنندج، کردستان با وزن هزاردانه 9/6 گرم که در سال 1388 توسط هوشیدری جمع‌آوری شده و نمونه کاشته شده آن توسط سیدرضا صفوی با شماره وچر105635 شناسایی شده است.
وزن هزار دانه: 10/2-9/6 گرم.
ویژگی‌های زیستی
فرم رویشی گیاه: چندساله، بدون ساقه.
نوع گل‌اذین، گل و مکانیسم‌های گرده‌افشانی: گل‌آذین سنبله بلند یا دم روباهی و استوانه‌ای، فاقد دمگل. گل‌ها دوجنسه، پنج قطعه‌ای، زیگومورف، کاسه لوله‌ای بطرف قاعده اندکی متورم، جام زرد. گیاه تک‌پایه، دگرگشن. گرده‌افشانی توسط حشرات و باد صورت می‌گیرد.
دوره زمانی گلدهی: اواخر بهار
زمانی رسیدن بذر: اردیبهشت تا خرداد
عامل پراکنش بذر: عامل پراکنش وزن بذر است.
پراکندگی جغرافیایی: انحصاری ایران. نمونه تیپ از تالش.
پراکندگی در ایران: شمال غرب، غرب و مرکز. آذربایجان، کردستان، همدان و اصفهان.
گیاه‌شناسی
تیره: Papilionaceae
جنس: Astragalus
گونه: macrourus
نام فارسی: گون
منابع و پیوندها
Asri, Y. 2012. Range Plants of Iran,Vol. 2: Dicotyledons. Research Institute of Forests and Rangelands Publication, 530 pp
Baskin, C.C. and Baskin, J.M.1998. Seeds: Ecology, Biogeography, Evolution of Dormancy and Germination. Academic Press, San Diego
Bewley, J.D. 1997. Seed germination and dormancy. The plant cell, 9: 1055-1066
Bakhshandeh Faraj-pur, A. 2014. Investigating the possibility of increasing the germination of several species (Astragalus) using various methods of dormancy in order to multiply massive and regenerate rangelands. Master’s thesis, University of Kashan, Faculty of Engineering
Kožuharova, E. and Firmage, D. 2007. On The Pollination Ecology of Astragalus alopecurus Pallas (Fabaceae) in Bulgaria. Tome, 60(8): 863-870
Kožuharova, E., Tzvetanova, V. and Firmage, D. 2010. Seed germination and seedling development of two rare Astragalus species (Fabaceae). Phytologia Balcanica, 16 (1): 51-56
Maassoumi, A.A. 2018. Flora of Iran, No.145: (Papilionaceae: Astragalus III). Research Institute of Forests and Rangelands Publication, p. 320
Mozaffarian, V. 2012. A Pictorial Dictionary of Botany. Farhange Moaser publisher, 1088 pp.
