
Astragalus schmalhausenii Bunge.
حمیده جوادی و پروین صالحی شانجانی
بانک ژن منابع طبیعی ایران، موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
تاریخ انتشار مرداد 1400
ویراستاران علمی: ولی الله مظفریان و معصومه ایزدپناه
رفتار انبارداری بذر
تيپ ذخیرهسازی ارتدوکس (بذوری که قابلیت خشکشدن را دارند) است. پس از کاهش رطوبت نسبی بذر به میزان 15-20% قابل نگهداری در دمای °C20- است.
نیازهای جوانه زنی
بذر دارای خواب بوده و این خواب مربوط به پوسته غیرقابل نفوذ بذر (خواب فیزیکی) و مواد بازدارنده جوانهزنی در داخل بذر (خواب فیزیولوژیکی) میباشد. برای حذف پوسته غیرقابل نفوذ نسبت به آب و گاز، از روشهای مختلف سمباده کشی، تیمار اسیدسولفوریک غلیظ، استفاده از آب داغ و .. (اسکرافیه کردن) میتوان استفاده کرد. برای حذف خواب فیزیولوژیکی بذر، استفاده از تیمارهای سرمادهی مرطوب (استراتیفه کردن) به مدت 14 روز، امواج فراصوت و برخی هورمونها (اسیدجیبرلیک 100 ppm) موثر است. بهترین روش برای حذف پوسته بذر استفاده از سمباده و حذف خواب فیزیولوژیکی تیمار سرمادهی به مدت 14 روز در دمای 4 درجه سانتیگراد میباشد. سپس بذور در دمای ثابت 20 درجه سانتیگراد یا دمای دمای متناوب 25 درجه سانتیگراد (16 ساعت روشنایی) و 15 درجه سانتیگراد (8 ساعت تاریکی) سبز میگردند.
مورفولوژی
میوه: نیام، دو حجرهای، دانه 2 عدد، تخممرغی پهن، بدون پایک، بدون کرک، نوک راست یا خمیده.
اندازه میوه: طول: 12-8 میلیمتر، عرض: 6-5 میلیمتر.
بذر: نامتقارن، کلیوی شکل، سطح بذر غدهای، بخش پشتی محدب، بخش شکمی مقعر، ناف گرد، جزئی براق، قهوهای روشن با لکههای قهوهای.
اندازه بذر: طول: 3/81-3/56 میلیمتر، عرض: 2/99-2/21 میلیمتر در نمونه بذر بجنورد، خراسان با وزن هزاردانه 12/3 گرم که در سال 1388 توسط علیاکبر عامری جمعآوری شده و نمونه کاشته شده آن توسط سیدرضا صفوی با شماره وچر 105665 شناسایی شده است.
وزن هزار دانه: 12/3-11/7گرم.
ویژگیهای زیستی
فرم رویشی گیاه: ایستاده با ساقه بدون انشعاب و یا دارای انشعابات فراوان در قاعده، ارتفاع 40-10سانتیمتر.
نوع گلآذین، گل و مکانیسمهای گردهافشانی: گلآذین خوشهای باز، با 7-6 گل، دمگلآذین 4-2 سانتیمتر. گلها دوجنسه، پنج قطعهای، زیگومورف، کاسه استکانی یا لولهای، جام بنفش یا صورتی. گیاه تکپایه، دگرگشن. گردهافشانی توسط حشرات و باد صورت میگیرد.
دوره زمانی گلدهی: بهار
دوره زمانی رسیدن بذر: اواخر بهار
عامل پراکنش بذر: عامل پراکنش وزن بذر است.
پراکندگی جغرافیایی: ایران، آسیای مرکزی و افغانستان. نمونه تیپ از ترکمنستان.
پراکندگی در ایران: شمال شرق، شمال، شمال غرب و مرکز. گلستان، آذربایجان، خراسان و تهران.
گیاهشناسی
تیره: Papilionaceae
جنس: Astragalus
گونه: schmalhausenii
نام فارسی: گون
منابع و پیوندها
.Baskin, C.C. and Baskin, J.M.1998. Seeds: Ecology, Biogeography, Evolution of Dormancy and Germination. Academic Press, San Diego
.Bewley, J.D. 1997. Seed germination and dormancy. The plant cell, 9: 1055-1066
Bakhshandeh Faraj-pur, A. 2014. Investigating the possibility of increasing the germination of several species (Astragalus) using various methods of dormancy in order to multiply massive and regenerate rangelands. Master’s thesis, University of Kashan, Faculty of Engineering
Kožuharova, E. and Firmage, D. 2007. On The Pollination Ecology of Astragalus alopecurus Pallas (Fabaceae) in Bulgaria. Tome, 60(8): 863-870
Kožuharova, E., Tzvetanova, V. and Firmage, D. 2010. Seed germination and seedling development of two rare Astragalus species (Fabaceae). Phytologia Balcanica, 16 (1): 51-56
Maassoumi, A.A. 2018. Flora of Iran, No.43: (Papilionaceae: Astragalus I). Research Institute of Forests and Rangelands Publication, p. 260
Mozaffarian, V. 2012. A Pictorial Dictionary of Botany. Farhange Moaser publisher, 1088 pp.